Seminar of Theory of Relativity and Gravitation
2006/2007 | 2007/2008 | 2008/2009 | 2009/2010 | 2010/2011 | 2011/2012 | 2012/2013 | 2013/2014 | 2014/2015 | 2015/2016 | 2016/2017 | 2017/2018 | 2018/2019 | 2019/2020 | 2020/2021 | 2021/2022 | 2022/2023 | 2023/2024 | 2024/2025 | Seminar homepage
2009-05-29 (Friday)
Jerzy Kijowski (CFT, PAN)
O popularnych nieporozumieniach i przesądach związanych z zasadami wariacyjnymi.
2009-05-22 (Friday)
Piotr Jaranowski (UwB)
Oddziaływanie spin-orbita w postnewtonowskim przybliżeniu ogólnej teorii względności
W referacie pokazane będzie wyprowadzenie hamiltonianu ADM opisujcego oddziaływanie spin-orbita w układzie 2ch punktów materialnych przyciągających się grawitacyjnie zgodnie z ogólną teorią względności. Wyprowadzony zostanie, w przybliżeniu postnewtonowskim dominujący hamiltonian oraz 1sza postnewtonowska poprawka do niego. Nowość prezentowanego podejścia polega na tym, że nie wymaga ono rozwiązywania równań Einsteina ze źródłami zależnymi od momentów pędów punktów materialnych. Pokazane zostanie również, że otrzymany hamiltonian wraz z hamiltonianem opisującym ruch orbitalny układu (który jest znany do rzędu 3go postnewtonowskiego włącznie), definiują dynamikę, która dopuszcza pełną grupę Poincarego jako swoją globalną grupę symetrii.
2009-05-15 (Friday)
Albert Minkiewicz (UWM)
Accelerating Universe with spacetime torsion but without dark matter and dark energy
2009-04-24 (Friday)
Michał Jóźwikowski
Działanie i asymptotyczne symetrie w formalizmie pierwszego rzędu.
Aby otrzymać dobrze zdefiniowaną zasadę wariacyjną w asymptotycznie płaskiej czasoprzestrzeni, do klasycznego działania Einsteina-Hilberta należy dodać kompensujące wyrazy brzegowe. Ich konstrukcja bywa często skomplikowana. Okazuje się jednak, że stosując formalizm pierwszego rzędu (w którym zmiennymi są metryka i koneksja) możliwa jest konstrukcja poprawnej zasady wariacyjnej bez potrzeby dodawania wyrazów brzegowych. Dodatkowo takie podejście znacząco upraszcza obliczenia. Na seminarium przedstawię konstrukcję takiej zasady wariacyjnej. Dodatkowo przedmiotem rozważań będą asymptotyczne symetrie czasoprzestrzeni. Omawiane wyniki pochodzą z pracy A. Ashtekara i B.Sloana.
2009-04-17 (Friday)
Andrzej Krasiński (CAMK, PAN)
O modelach kosmologicznych i niektórych związanych z nimi nieporozumieniach cz.II
2009-04-03 (Friday)
Andrzej Krasiński (CAMK, PAN)
O modelach kosmologicznych i niektórych związanych z nimi nieporozumieniach (referat pedagogiczny)
2009-03-27 (Friday)
Andrzej Królak (PAN)
Perspektywy detekcji fal grawitacyjnych
Przedstawię obecny stan poszukiwań fal grawitacyjnych. Omówię znane obserwacje potwierdzające istnienie tych fal. Przedstawię status realizowanych obecnie projektów mających na celu bezpośrednie wykrycie fal grawitacyjnych. Dokonam przeglądu wykrywalnych, astrofizycznych źródeł promieniowania grawitacyjnego. Przedstawię postęp w matematycznym modelowaniu tych źródeł. Wprowadzę metody statystyczne wykrywania sygnałów fal grawitacyjnych w szumie detektora. Przedstawię aktualny stan analizy danych z detektorów fal grawitacyjnych. Opowiem o udziale naukowców z naszego kraju w poszukiwaniach tych fal.
2009-03-20 (Friday)
Marcin Kaźmierczak (IFT, UW)
Stabilność linearyzacji równań Einsteina II
W celu zbadania charakteru rozwiązań nieliniowych równań w pobliżu znanego ścisłego rozwiązania, rozważa się często równanie zlinearyzowane. Każdej (gładkiej) jednoparametrowej rodzinie ścisłych rozwiązań, zawierającej dane ścisłe rozwiązanie, odpowiada faktycznie pewne rozwiązanie równania zlinearyzowanego. Stwierdzenie odwrotne nie jest natomiast na ogół prawdziwe - mogą istnieć nadmiarowe rozwiązania równań zlinearyzowanych, którym nie odpowiada żadna rodzina rozwiązań ścisłych. Podczas seminarium przedstawię warunki, które muszą być spełnione przez rozwiązanie równań zlinearyzowanych, aby istniała związana z nim rodzina ścisłych rozwiązań równań nieliniowych. Skoncentruję się na próżniowych równaniach Einsteina.
2009-03-13 (Friday)
Marcin Kaźmierczak (IFT, UW)
Stabilność linearyzacji równań Einsteina
W celu zbadania charakteru rozwiązań nieliniowych równań w pobliżu znanego ścisłego rozwiązania, rozważa się często równanie zlinearyzowane. Każdej (gładkiej) jednoparametrowej rodzinie ścisłych rozwiązań, zawierającej dane ścisłe rozwiązanie, odpowiada faktycznie pewne rozwiązanie równania zlinearyzowanego. Stwierdzenie odwrotne nie jest natomiast na ogół prawdziwe - mogą istnieć nadmiarowe rozwiązania równań zlinearyzowanych, którym nie odpowiada żadna rodzina rozwiązań ścisłych. Podczas seminarium przedstawię warunki, które muszą być spełnione przez rozwiązanie równań zlinearyzowanych, aby istniała związana z nim rodzina ścisłych rozwiązań równań nieliniowych. Skoncentruję się na próżniowych równaniach Einsteina.
2009-02-27 (Friday)
Andrzej Trautman (IFT, UW)