Seminarium Teorii Względności i Grawitacji

Aby otrzymać dobrze zdefiniowaną zasadę wariacyjną w asymptotycznie płaskiej czasoprzestrzeni, do klasycznego działania Einsteina-Hilberta należy dodać kompensujące wyrazy brzegowe. Ich konstrukcja bywa często skomplikowana. Okazuje się jednak, że stosując formalizm pierwszego rzędu (w którym zmiennymi są metryka i koneksja) możliwa jest konstrukcja poprawnej zasady wariacyjnej bez potrzeby dodawania wyrazów brzegowych. Dodatkowo takie podejście znacząco upraszcza obliczenia. Na seminarium przedstawię konstrukcję takiej zasady wariacyjnej. Dodatkowo przedmiotem rozważań będą asymptotyczne symetrie czasoprzestrzeni. Omawiane wyniki pochodzą z pracy A. Ashtekara i B.Sloana.