Seminarium Fizyki Jądra Atomowego

W roku 1984 Rose i Jones odkryli nowy typ rozpadu jąder w którym jednym z produktów jest klaster kilkunastu nukleonów. Od tego czasu podobny rozpad zaobserwowano w 19 jądrach aktynowców. Klastrami emitowanymi w tym procesie są lekkie jądra od ¹⁴C do ³²Si. Pozostałością porozpadzie jest jądro z okolic podwójnie magicznego izotopu ołowiu ²⁰⁸Pb. Jest to bardzo egzotyczny proces o bardzo długich czasach życia. Emisja klastrów może być badana poprzez analogię do rozpadu alfa, jako emisja klastra nukleonów utworzonego wewnątrz jądra. Alternatywnym podejściem jest potraktowanie tego procesu jako spontanicznego rozszczepienia o bardzo dużej asymetrii mas fragmentów. W czasie seminarium przedstawiony będzie ten drugi sposób opisu zjawiska w samozgodnych obliczeniach opartych o teorię Hartree-Focka-Bogoliubowa w siłami Gogny. W modelu tym zostały obliczone powierzchnie energii potencjalnej jąder w zależności od deformacji kwadrupolowej i oktupolowej. Na tych powierzchniach znaleziono nowe ścieżki prowadzące do rozszczepienia o asymetrii mas fragmentów odpowiadającej emisji klastrów. Barierypotencjału wzdłuż tych ścieżek są bardzo wysokie, jednakże czasy życia policzone wzdłuż nich metodą WKB odpowiadają danym doświadczalnym. Pokazane zostaną wyniki dla aktynowców od ²²²Ra do ²⁴²Cm, jak również dla lżejszego jądra baru ¹¹⁴Ba.