Seminarium Fizyki Jądra Atomowego

Wobec znikomych przekrojów czynnych na syntezę pierwiastków superciężkich oraz nikłą ich stabilność poszukujemy mechanizmów wydłużających czasy życia dla tych układów jądrowych. Podam przykłady nieparzystych jąder superciężkich, które w stanach podstawowych mogą mieć bardzo dużą liczbę kwantową K - w istocie największą wśród wszystkich znanych obecnie jąder. Wzbronienie rozpadu jądrowego ze względu na zachowanie tej charakterystyki kwantowej może radykalnie wydłużyć czas życia. Przedstawię mechanizm takiego wzbronienia, w dwu najważniejszych kanałach rozpadu tj. rozszczepienia i rozpadu alfa. Nawet gdyby konfiguracja nie była w pełni zachowywana będą to jedne z najbardziej stabilnych układów w obszarze obecnie znanych jąder superciężkich. Nie można także całkowicie wykluczyć, że takie długo życiowe jądra superciężkie zostały już wytworzone ale pomiary dedykowane milisekundowym czasom życia nie były w stanie ich zarejestrować. Wśród ponad 1300 przebadanych jąder z obszaru Z≫98 znaleziono jedynie kilkanaście przypadków o których mowa.