Seminarium fizyki litosfery i planetologii
sala B0.14, ul. Pasteura 5
Dr hab. Stanisław Mazur1, dr Mateusz Mikołajczak1, dr hab. Piotr Krzywiec1, dr hab. Michał Malinowski2, prof. Marek Lewandowski2, prof. Paweł Aleksandrowski3 (1 Instytut Nauk Geologicznych PAN, 2 Instytut Geofizyki PAN, 3 Państwowy Instytut Geologiczny)
O naturze strefy Teisseyre’a-Tornquista
Strefa Teisseyre’a-Tornquista (TT) przecina skosem Polskę od NW ku SE i od dziesięcioleci uważana jest za wgłębną granicę tektoniczną pomiędzy prekambryjską platformą wschodnioeuropejską na NE i tzw. młodą, paleozoiczną platformą na SW. Wyniki interpretacji ilościowej danych grawimetrycznych i magnetycznych, zintegrowane z danymi z nowych refleksyjnych profili sejsmicznych ze strefy TT, wskazują na przedłużanie się prekambryjskiego cokołu platformy wschodnioeuropejskiej i jego dolnopaleozoicznej pokrywy ku południowemu zachodowi, pod platformę paleozoiczną zachodniej Polski. Sugerują także występowanie pod strefą TT tzw. kilu skorupowego. W szerszym kontekście geologii europejskiej wyniki te implikują położenie hipotetycznego kaledońskiego szwu tektonicznego, wyznaczającego miejsce kolizji Awalonii i Baltiki, nie wzdłuż strefy TT, tylko dalej na SW, na obszarze północnych Niemiec i południowo zachodniej Polski oraz usytuowanie rozległych basenów permo-mezozoicznych zachodniej Polski na rozciągniętym i wycienionym obrzeżeniu paleokontynentu Baltiki.