Seminarium Fizyki Ciała Stałego
sala 0.06, ul. Pasteura 5
dr hab. Łukasz Kłopotowski (Instytut Fizyki PAN)
Fotoluminescencja i polaryzacja spinowa w WS2 eksfoliowanym w cieczy
Fotoluminescencja i polaryzacja spinowa w WS2 eksfoliowanym w cieczy.
Dwuchalkogenki metali przejściowych należą do rodziny kryształów, w których słabe, międzywarstwowe oddziaływania van der Waalsa pozwalają na ekstrakcję monowarstw atomowych. Najczęściej stosowaną w tym celu techniką jest metoda “taśmy Scotcha”, czyli odłupywanie mechaniczne kolejnych warstw od kryształu objętościowego.Zaawansowane badania a także ewentualne zastosowania tych materiałów wymagają jednak metod skalowalnych i pozwalających na uzyskiwanie dużych ilości monowarstw. W czasie seminarium przedstawię właściwości optycznemonowarstw dwusiarczku wolframu uzyskiwanych poprzez alternatywną metodę - eksfoliację w cieczy. Tylko monowarstwy tego materiału charakteryzują się prostą przerwą energetyczną. Znajduje się ona w punktach K strefy Brillouina. Brak symetrii inwersji sprawia, iż nośniki w dolinach +K i -K mogą zostać selektywnie wzbudzane przeciwnymi kołowymi polaryzacjami światła. Przedyskutuję analogię między indeksem dolinowym, a spinem elektronu. Pokażę wyniki badań dynamiki fotoluminescencji i przedstawię hipotezę wyjaśniającą pochodzenie jej polaryzacji kołowej.
Dwuchalkogenki metali przejściowych należą do rodziny kryształów, w których słabe, międzywarstwowe oddziaływania van der Waalsa pozwalają na ekstrakcję monowarstw atomowych. Najczęściej stosowaną w tym celu techniką jest metoda “taśmy Scotcha”, czyli odłupywanie mechaniczne kolejnych warstw od kryształu objętościowego.Zaawansowane badania a także ewentualne zastosowania tych materiałów wymagają jednak metod skalowalnych i pozwalających na uzyskiwanie dużych ilości monowarstw. W czasie seminarium przedstawię właściwości optycznemonowarstw dwusiarczku wolframu uzyskiwanych poprzez alternatywną metodę - eksfoliację w cieczy. Tylko monowarstwy tego materiału charakteryzują się prostą przerwą energetyczną. Znajduje się ona w punktach K strefy Brillouina. Brak symetrii inwersji sprawia, iż nośniki w dolinach +K i -K mogą zostać selektywnie wzbudzane przeciwnymi kołowymi polaryzacjami światła. Przedyskutuję analogię między indeksem dolinowym, a spinem elektronu. Pokażę wyniki badań dynamiki fotoluminescencji i przedstawię hipotezę wyjaśniającą pochodzenie jej polaryzacji kołowej.