Seminarium Fizyki Jądra Atomowego

Nuklidy dalekie od trwałości doznają przemian promieniotwórczych, które nie występują wśród jąder bliskich stabilności. Należy do nich np. emisja protonu (lub dwóch protonów) ze stanu podstawowego i emisja cząstek naładowanych po rozpadzie beta, czyli tzw. opóźniona emisja cząstek. Przemiany takie dostarczają nam cennych informacji o własnościach jąder, które są bardzo trudno osiągalne doświadczalnie. Pomiary rzadkich kanałów rozpadu jąder egzotycznych wymagają specjalnych detektorów o dużej wydajności i czułości. Przykładem takiego instrumentu jest komora dryfowa z projekcją czasu i z odczytem optycznym (OTPC – ang. Optical Time Projection Chamber) zbudowana na Wydziale Fizyki UW. Została ona zaprojektowana do badania promieniotwórczości dwuprotonowej (2p), ale okazała się doskonałym narzędziem do badań innych rozpadów z emisją cząstek naładowanych. W ciągu ostatnich kilkunastu lat wykorzystaliśmy to urządzenie do pomiarów emisji 2p z jąder 45Fe, 48Ni i 54Zn, ale też odkryliśmy emisję trzech opóźnionych protonów (beta 3p). Zbadaliśmy też rozpad 6He z emisją deuteronu i podjęliśmy próbę poszukiwania opóźnionych protonów w rozpadzie 11Be. Na seminarium przedstawię przegląd wybranych wyników uzyskanych z użyciem detektora OTPC.

Referat będzie nieco rozszerzoną wersją wykładu wygłoszonego na 55-tej zakopiańskiej konferencji fizyki jądrowej we wrześniu 2022.