Jan Blinowski (20 X 1939 – 26 X 2002)

Profesor Jan Blinowski, wychowanek Uniwersytetu Warszawskiego, był fizykiem teoretykiem, zajmował się fizyką ciała stałego, zwłaszcza teorią półprzewodników. Do jego największych osiągnięć należy opracowanie (z Jerzym Mycielskim) teorii przewodnictwa hoppingowego w półprzewodnikach oraz zbadanie struktury pasmowej grafitu interkalowanego. Powszechnie cytowane są również jego prace na temat spinowych oddziaływań w półprzewodnikach półmagnetycznych oraz sprzężenia między warstwami magnetycznymi w niskowymiarowych strukturach półprzewodnikowych. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego od 1988 r.; kierował Zakładem Teorii Ciała Stałego IFT, był też prodziekanem Wydziału Fizyki UW. Autor książek Fale, cząstki, atomy (z Aleksandrą Blinowską i Waldemarem Gorzkowskim),1977, Fizyka dla kandydatów na wyższe uczelnie (z Jarosławem Trylskim), 1973, i podręczników fizyki dla szkół średnich.