Jerzy Franciszek Plebański (7 V 1928 – 24 VIII 2005)

Profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego oraz profesor i jeden z twórców Instytutu Studiów Zaawansowanych przy Instytucie Politechnicznym w Meksyku. W r. 1954 doktoryzował się pod kierunkiem Wojciecha Rubinowicza, był prodziekanem Wydziału Matematyki i Fizyki UW (1958-1962) i prorektorem Uniwersytetu Warszawskiego (1969-1973). Uzyskał oryginalne i istotne wyniki w elektrodynamice nieliniowej oraz w technikach kwantowania opartych na algebrze Moyala. Trwałe miejsce w historii nauki zapewniły mu prace z dziedziny ogólnej teorii względności, zainicjowane współpracą z Leopoldem Infeldem, a uwieńczone ich monografią Motion and Relativity. Najważniejszym jego wynikiem było pokazanie, że wszystkie próżniowe i samodualne rozwiązania równań Einsteina spełniają jedno tylko równanie, które coraz częściej nazywane jest równaniem Plebańskiego. Wprowadził także opis dynamiki pola grawitacyjnego za pomocą dwuformy w przestrzeni spinorowej i jednoformy koneksji spinorowej, który 10 lat później okazał się pionierski w kontekście próby kwantowania grawitacji.