Jerzy Pniewski (1 VI 1913 - 16 VI 1989)

Profesor Jerzy Pniewski, wychowanek Uniwersytetu Warszawskiego, był fizykiem eksperymentatorem, zajmował się fizyką jądra atomowego oraz fizyką cząstek elementarnych. Światową sławę przyniosło mu odkrycie w roku 1952 (wraz z Marianem Danyszem) pierwszgo hiperjądra i stanów izomerycznych hiperjąder (1962), udział w odkryciu pierwszego podwójnego hiperjądra, oraz zainicjowanie prac ze spektroskopii hiperjądrowej. Zapoczątkował budowę w Warszawie akceleratora ciężkich jonów. Był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (od roku 1954), długoletnim dyrektorem Instytutu Fizyki Doświadczalnej UW (1953-1975) i dziekanem Wydziału Fizyki UW (1975-1981). Członek Polskiej Akademii Nauk (od roku 1961) i przewodniczący Komitetu Fizyki PAN (1975-1981).