Seminarium Fizyki Materii Skondensowanej
2006/2007 | 2007/2008 | 2008/2009 | 2009/2010 | 2010/2011 | 2011/2012 | 2012/2013 | 2013/2014 | 2014/2015 | 2015/2016 | 2016/2017 | 2017/2018 | 2018/2019 | 2019/2020 | 2020/2021 | 2021/2022 | 2022/2023 | 2023/2024 | 2024/2025
2009-01-23 (Piątek)
prof. Andrzej Patrykiejew (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie)
Uporządkowanie typu Archimedejskiego w monowarstwach.
Przedstawione zostaną wyniki symulacji Monte Carlo prostego płynu Lennarda-Jonesa w kontakcie ze ścianą (100) ściennie centrowanego kryształu regularnego wskazujące na możliwość powstawania uporządkowanej struktury typu Archimedejskiego. Do tej pory uporządkowane struktury tego typu obserwowane były jedynie w układach wieloskładnikowych stopów i polimerach. Zostanie przedstawiony mechanizm prowadzący do powstawania oraz warunki stabilności tego typu uporządkowania w filmach monowarstwowych. Ponadto, dyskutowane będą przemiany fazowe między różnymi typami uporządkowania w monowarstwach.
2009-01-16 (Piątek)
dr hab. Izabela Gorczyca (Unipress, Instytut Wysokich Ciśnień PAN)
Anomalne efekty związane z przerwą energetyczną i jej zależnościami ciśnieniowymi w stopach InGaN i InAlN
Struktura pasmowa stopówInxGa1-xN i InxAl1-xN dla różnych wartości x została wyznaczona w ramach przybliżenia LDA, za pomocą dwóch metod obliczeniowych: pseudopotencjału i LMTO. Przerwy energetyczne zostały skorygowane przy użyciu zewnętrznych potencjałów dopasowania. Struktura atomowa została w pełni zrelaksowana. Przerwy energetyczne i ich współczynniki ciśnieniowe przeanalizowano w zależności od składu dla różnych konfiguracji atomów indu w superkomórce. Wykazano, iż w przypadku grupowania atomów indu w klastery obserwuje się bardzo silny (zwłaszcza w InAlN) bowing przerwy energetycznej i jej współczynników ciśnieniowych. Podjęta próba wytłumaczenia tego zjawiska wskazuje na duży udział mechanizmów relaksacji w obserwowanych efektach.
2009-01-09 (Piątek)
dr hab. Jakub Tworzydło (IFT UW)
Szum śrutowy elektronów w przewodniku fraktalnym.
W ubiegłym roku odkryto w grafenie "jeziorka" elektronowo-dziurowe, których przestrzenne rozmieszczenie przypomina scenariusz perkolacyjny. Niemal równocześnie zaproponowano teoretyczny model transportu w grafenie, uwzgleniający obecność perkolujących ścieżek przewodnictwa. Zainspirowani tymi odkryciami obliczamy zalezność mocy szumu śrutowego P od rozmiaru układu L dla dwuwymiarowej przypadkowej sieci oporników. Znajdujemy prawo potęgowe P~L^(d_f-2-alpha) z wykładnikiem zależnym od wymiaru fraktalnego d_f i wykładnika alpha anomalnej dyfuzji. Takiemu samemu skalowaniu podlega też średni prąd, co implikuje niezależność od skali tzw. czynnika Fano F
2008-12-12 (Piątek)
prof. dr hab. Leszek Jurczyszyn (Zakład Teorii Powierzchni Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Wrocławskiego)
Wpływ C-defektów na powierzchni Si(001) na agregację metalicznych adsorbatów
Obserwacje STM przeprowadzone niezależnie w różnych ośrodkach badawczych wykazują, że C-defekty występujące na powierzchni Si(001) zachowują się jak centra agregacji dla atomów metalicznego adsorbatu dyfundujących po tej powierzchni. Pomiary wykonane w temperaturze pokojowej pokazały, że dyfundujące atomy wykazują wyraźną tendencję do formowania stabilnych łańcuchów atomowych zorientowanych prostopadle do rzędów powierzchniowych dimerów i zaczepionych jednym z końców na C-defekcie. Np. na obrazach STM uzyskanych w temperaturze pokojowej adatomy In widoczne są wyłącznie w formie takich łańcuchowych struktur zaczepionych do C-defektów - z uwagi na dużą ruchliwość atomów adsorbatu obrazy STM nie rejestrują ich obecności w innych punktach krzemowego podłoża. Wynik ten sugeruje, że C-defekty znacznie zwiększają lokalną reaktywność Si(001) stabilizując położenie adatomów dyfundujących po tym podłożu. W ramach referatu omówione zostaną prace doświadczalne dotyczące tego zagadnienia jak również przedstawione będą wyniki obliczeń strukturalnych typu ab-initio odnoszących się do układów adsorpcyjnych formujących się w obecności C-defektów. Celem tych obliczeń jest określenie własności atomowych i elektronowych C-defektów oraz wyjaśnienie mechanizmu odpowiedzialnego za ich silną reaktywność oraz proces formowania przez metaliczne adsorbaty jednowymiarowych struktur związanych z tymi defektami.
2008-11-28 (Piątek)
dr hab. Wojciech Dzwolak (Wydział Chemii UW, Instytut Wysokich Ciśnień PAN)
Jajka na twardo, priony i chiralna bifurkacja – czyli o nierównowagowych procesach w agregacji białek
Procesy formowania się poprawnych, funkcjonalnych biologicznie struktur białek są spontaniczne i jednoznaczne z punktu widzenia docelowego stanu natywnego. Molekuły destabilizowanego, czyli zdenaturowanego białka często agregują, w wyniku czego mogą powstawać tzw. amyloidy – dysfunkcjonalne biologicznie nanowłókna białkowe o odmiennej od natywnej konformacji. Tworzenie się toksycznych amyloidow jest częścią molekularnego scenariusza szeregu chorób neurodegeneracyjnych - m.in. choroby Alzheimera, Parkinsona, czy Creutzfeldta-Jakoba (choroba prionowa). W przeciwieństwie do zwijania się natywnych struktur białka, amyloido-geneza jest wybitnie nierównowagowym procesem charakteryzującym się m.in. niejednoznacznością kodowania powstających struktur. Nowym i nieoczekiwanym zjawiskiem zaobserwowanym w trakcie agregacji modelowego białka - insuliny - jest chiralna bifurkacja polegająca na konwersji makroskopowej ilości białka w superstruktury o chiralności stochastycznie determinowanej przez mikroskopowe fluktuacje.
2008-11-14 (Piątek)
dr hab. Daniel Wójcik (Instytut Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego PAN)
Aktywność komórki nerwowej w języku procesów punktowych
Ciągi impulsów elektrycznych generowanych przez komórki nerwowe w odpowiedzi na identyczne bodźce zmysłowe cechuje regularność, będąca wynikiem filtrowania wejścia przez komórkę, na którą nakłada się szum związany z własnościami błony komórkowej i sieci wejściowej. Naturalnym językiem do opisu takich odpowiedzi jest teoria procesów punktowych. Na wykładzie omówię kilka prostych procesów punktowych, których używamy w analizie danych doświadczalnych, i pokażę jak estymować ich parametry na podstawie danych. Prezentację zilustruję wynikami analizy danych z badań elektrofizjologicznych wzgórka czworaczego górnego kota.
2008-11-07 (Piątek)
dr hab. Daniel Wójcik (Instytut Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego PAN)
Fizyk spotyka neurobiologię; Kodowanie informacji w układzie nerwowym
W pierwszej części seminarium skonfrontuję wyobrażenie modelowego naiwnego fizyka (czyli mnie sprzed kilku lat) na temat układu nerwowego z rzeczywistością. Zwrócę uwagę na wyzwania stojące przed fizykiem, który chce wnieść swój wkład do rozwoju neuronauki. W drugiej części przedstawię problem kodowania informacji sensorycznej w układzie nerwowym. Informacja sensoryczna na wejściu układu nerwowego jest przetwarzana na sygnał elektryczny przesyłany w postaci identycznych impulsów do dalszego przetwarzania. Dynamika bodźców dostępnych w środowisku wymaga dużej zmienności odpowiedzi, precyzja transmisji wymaga korelacji fluktuacji odpowiedzi neuronu z bodźcem. Prowadzi to do pytań jakie kodowanie informacji sensorycznej jest optymalne a jakie jest wykorzystywane przez komórki nerwowe. W swoim wykładzie omówię kilka konkurencyjnych kodów, które prawdopodobnie są używane w układzie nerwowym w różnych kontekstach. Zwrócę też uwagę na asymetrię problemów kodowania i dekodowania informacji
2008-10-24 (Piątek)
dr hab. Krzysztof Byczuk (IFT UW)
Nadpłynne kryształy - czyli o kolejnym egzotycznym stanie kwantowym materii skondensowanej
Tematem seminarium bedzie poglądowe wprowadzenie teoretyczne do koncepcji nadpłynnych kryształów (supersolids) wraz z omówieniem najnowszych prac doświadczalnych poszukujących materię, która jest jednocześnie w stałym i w nadpłynnym stanie.
2008-10-17 (Piątek)
dr hab. Krzysztof Byczuk (IFT UW)
Teoria dynamicznego pola sredniego dla skorelowanych bozonow na sieciach optycznych
We formulate a bosonic dynamical mean-field theory (B-DMFT) which provides a comprehensive, thermodynamically consistent framework for the theoretical investigation of correlated lattice bosons. The B-DMFT is applicable for arbitrary values of the coupling parameters and temperature and becomes exact in the limit of high spatial dimensions d or coordination number Z of the lattice. In contrast to its fermionic counterpart the construction of the B-DMFT requires different scalings of the hopping amplitudes with Z depending on whether the bosons are in their normal state or in the Bose-Einstein condensate. A detailed discussion of how this conceptual problem can be overcome by performing the scaling in the action rather than in the Hamiltonian itself is presented. The B-DMFT treats normal and condensed bosons on equal footing and thus includes the effects caused by their dynamic coupling. It reproduces all previously investigated limits in parameter space such as the Beliaev-Popov and Hartree-Fock-Bogoliubov approximations and generalizes the existing mean-field theories of interacting bosons. The self-consistency equations of the B-DMFT are those of a bosonic single-impurity coupled to two reservoirs corresponding to bosons in the condensate and in the normal state, respectively. We employ the B-DMFT to solve a model of itinerant and localized, interacting bosons analytically. The local correlations are found to enhance the condensate density and the Bose-Einstein condensate (BEC) transition temperature T_{BEC}. This effect may be used experimentally to increase T_{BEC} of bosonic atoms in optical lattices. We formulate a bosonic dynamical mean-field theory (B-DMFT) which provides a comprehensive, thermodynamically consistent framework for the theoretical investigation of correlated lattice bosons. The B-DMFT is applicable for arbitrary values of the coupling parameters and temperature and becomes exact in the limit of high spatial dimensions d or coordination number Z of the lattice. In contrast to its fermionic counterpart the construction of the B-DMFT requires different scalings of the hopping amplitudes with Z depending on whether the bosons are in their normal state or in the Bose-Einstein condensate. A detailed discussion of how this conceptual problem can be overcome by performing the scaling in the action rather than in the Hamiltonian itself is presented. The B-DMFT treats normal and condensed bosons on equal footing and thus includes the effects caused by their dynamic coupling. It reproduces all previously investigated limits in parameter space such as the Beliaev-Popov and Hartree-Fock-Bogoliubov approximations and generalizes the existing mean-field theories of interacting bosons. The self-consistency equations of the B-DMFT are those of a bosonic single-impurity coupled to two reservoirs corresponding to bosons in the condensate and in the normal state, respectively. We employ the B-DMFT to solve a model of itinerant and localized, interacting bosons analytically. The local correlations are found to enhance the condensate density and the Bose-Einstein condensate (BEC) transition temperature T_{BEC}. This effect may be used experimentally to increase T_{BEC} of bosonic atoms in optical lattices.
2008-10-10 (Piątek)
prof. Tadeusz Paszkiewicz (Katedra Fizyki, Wydział Matematyki i Fizyki Stosowanej Politechniki Rzeszowskiej)
Mechaniczne charakterystyki kryształów i zjawisko auksetyczności
Zostanie przedstawiony opis najważniejszych charakterystyk mechanicznych kryształów niezależny od wyboru układu współrzędnych. Rozpatrzone zostaną moduł Younga, moduł sztywności (ścinania) i współczynnik Poissona układów 2D i 3D. Szczególna uwaga zostanie poświęcona krystalograficznemu układowi regularnemu i kwadratowemu oraz współczynnikowi Poissona. Układy, dla których współczynnik Poissona jest ujemny nazywane są auksetykami. Przedstawione zostaną zrealizowane i potencjalne zastosowania materiałów auksetycznych.
Stron 2 z 2