alt FUW
logo UW
other language
webmail
search
menu
Wydział Fizyki UW > Badania > Seminaria i konwersatoria > Konwersatorium im. Jerzego Pniewskiego (do roku 2017/18)
2011-06-06 (Poniedziałek)
Zapraszamy do Nowej Auli (425), ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
prof. dr hab. Andrzej Kajetan Wroblewski (Wydział Fizyki UW)

Wielkość Marii Skłodowskiej-Curie

Zostaną omówione początkowe lata badań promieniotwórczości. Becquerel odkrył to zjawisko przypadkiem w 1896 r., ale popełnił kilka istotnych błędów w interpretacji swych eksperymentów, co spowodowało, że promieniowanie uranu uznano za mało ciekawe i przestano się tym zajmować. Także sam Becquerel zajął się innym działem fizyki i być może nie dostałby Nagrody Nobla, gdyby nie przełomowe badania i odkrycia Marii Skłodowskiej-Curie, która ponownie odkryła promieniotwórczość i zapoczątkowała burzliwy rozwój tej dziedziny, z której wkrótce wyrosła fizyka jądrowa. Maria Skłodowska-Curie widziała to, czego nie dostrzegali nieliczni badacze, którzy równocześnie prowadzili analogiczne badania w 1898 r. Zostaną też podane przykłady mitów na temat Marii Skłodowskiej-Curie.
2011-05-16 (Poniedziałek)
Zapraszamy do Sali Dużej Doświadczalnej, ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
dr hab Piotr Garstecki (Instytutu Chemii Fizycznej PAN w Warszawie)

Mikro-laboratoria kropelkowe

Urządzenia mikroprzepływowe umożliwiają prowadzenie reakcji chemicznych i biochemiczych w szybko i na bardzo małych objętościach płynów. Przedstawię prace naszej grupy badawczej, które zmierzają do stworzenia w pełni zautomatyzowanych układów doświadczalnych pozwalających na prowadzenie reakcji i hodowanie mikroorganizmów w setkach mikrokropelek równocześnie,z pełną kontrolą składu kropelek oraz zmiany stężeń reagentów w czasie. Z tworzeniem takich układów wiąże się kilka zagadnień podstawowych dotyczących fizyki przepływów w mikroskali, związanych z problemem przepływu pojedynczej kropelki przez kapilarę,przepływu kropli w sieciach mikrokanałów oraz łączenia kropli na drodze elektrokoalescencji. Omówie nasze wyniki w tym zakresie i przedstawię otwarte wyzwania.

2011-04-18 (Poniedziałek)
Zapraszamy do Sali Dużej Doświadczalnej, ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
dr Piotr Orleanski (Centrum Badań Kosmicznych PAN)

Polskie instrumenty satelitarne

Seminarium będzie dotyczyło projektów satelitarnych realizowanych przez Centrum Badań Kosmicznych PAN. Omówione zostanie kilka najważniejszych, ze szczególnym uwzględnieniem tych, w których obserwacje dokonywane są w zakresie promieniowania rentgenowskiego i gamma: Integral, ASIM, rentgenowska spektrometria Słońca. Ale także spektakularne eksperymenty w innych dziedzinach: Herschel i radioastronomia w dalekiej podczerwieni, ROSETTA i CHOMIK czyli penetratory gruntu kometarnego i księżycowego, PFS czyli spektrometria fourierowska atmosfery Marsa, BRITE czyli pierwszy polski satelita naukowy. Nacisk przy prezentowaniu projektów położony będzie na głównych problemach związanych z budową aparatury satelitarnej,  bez wnikania w specjalistyczne szczegóły techniczne.

2011-02-14 (Poniedziałek)
Zapraszamy do Sali Dużej Doświadczalnej, ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
dr hab. Adam Babinski (IFD UW)

Kropki kwantowe – sztuczne atomy?

Półprzewodnikowe kropki kwantowe od kilkunastu lat cieszą się znacznym zainteresowaniem badaczy. Ograniczenie ruchu nośników w trzech wymiarach do obszaru porównywalnego z długością fali de Broglie’a prowadzi do szeregu interesujących zjawisk, obiecujących w szczególności nowe zastosowania. Jedna z konsekwencji uwiezienia nośników w potencjale kropek kwantowych jest dyskretna gęstość stanów elektronowych, co dało niegdyś asumpt do określenia kropek mianem „sztucznych atomów”. Wkrótce jednak okazało się, ze myślenie o kropkach kwantowych w kategorii „sztucznych atomów” powinno być traktowane z dużym dystansem.

W trakcie referatu przedstawione zostaną wyniki, które w mojej opinii najdobitniej pokazują skomplikowana naturę zjawisk zachodzących w kropkach kwantowych i konieczność uwzględniania w analizie tych zjawisk zarówno mikroskopowej struktury samej kropki jak i własności jej otoczenia.

2010-11-18 (Czwartek)
Zapraszamy do Sali Dużej Doświadczalnej, ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
Prof. Kenneth G. Wilson

Additional Sources for Physics Research Funding in the Future?

Additional future funding for physics research might come from two different sources. One source, not yet visible, could be research grants from the private sector provided for a subgroup of physicists. These physicists would have already been recruited to participate in a future decades-long career development ladder for increasingly highly paid future top organizational executives. These physicists would (presumably) have already agreed to complete a first career in physics and then launch a second career as an aspiring top executive leader nationally or internationally. They might be selected for recruitment to such second careers based on their already demonstrated leadership skills in sizeable physics research projects (engaging perhaps ten or more physicists). They could then be helped to interpret and learn from their continuing experience as a leader in such projects for a number of years prior to making their switch to their second career. The amount of funding provided through such research grants as part of their incentive to agree to make a switch to a second career could be quite substantial. The amount of such funding could grow with time as the need for exceedingly capable executive leaders, already acute and largely unmet as of 2010, continues to grow. I know from private conversations that a first career in physics can provide an invaluable background in creative thinking, problem solving, and pushing for unceasing innovation by a person who later joins a career ladder headed for top executive leadership positions. Another source, already non-trivial in magnitude but likely to increase in the future, will be discussed far more briefly. It is the need to ensure ever-increasing reliability, through increasingly careful testing, of the underlying physical laws governing physics-based instrumentation used in multi-billion-dollar and increasingly costly applications in medicine, aviation, chemical engineering, astronomy and space research, and the like.
2010-10-25 (Poniedziałek)
Zapraszamy do Sali Dużej Doświadczalnej, ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
dr hab. Andrzej Wysmolek (IFD UW)

Grafen - radość dla fizykow i nadzieja elektroniki?

Węgiel jest jednym z najbardziej intrygujących pierwiastków w układzie okresowym. Zdolność do formowania niezwykle skomplikowanych łańcuchów jest fundamentem chemii organicznej i podstawą pojawienia się życia na ziemi. Węgiel nawet w swojej pierwiastkowej postaci występuje w szeregu form alotropowych, takich jak diament czy grafit, które znane były już od dawna. Inne, takie jak fulereny, czy nanorurki odkryte zostały w ostatnich dekadach dwudziestego wieku. W 2004 r. dokonano kolejnego, przełomowego odkrycia - otrzymano dwuwymiarową, płaska warstwę węgla o heksagonalnym ułożeniu atomów, czyli grafen. Ten wynik doświadczalny był zaskoczeniem dla środowiska naukowego fizyków, gdyż był sprzeczny z przewidywaniami teoretycznymi, które wykluczają istnienie swobodnych, termodynamicznie stabilnych dwuwymiarowych kryształów.

Pierwsze otrzymane płatki grafenu były stosunkowo małe, o wymiarach około kilku-kilkudziesięciu mikrometrów. Ich jakość była jednakże wystarczająca do przeprowadzenia szeregu pomiarów transportowych i magnetooptycznych, które wykazały, ze elektrony w grafenie zachowują się tak, jak bezmasowe fermiony Diraca. Okazało się też, że transport nośników w grafenie ma charakter balistyczny. Te wstępne wyniki od razu sugerowały, ze grafen jest bardzo obiecującym kandydatem na zastosowania w elektronice, takie jak np. balistyczne tranzystory polowe. Za otrzymanie grafenu, dwaj naukowcy Andre Geim i Konstantin Novoselov z Uniwersytetu Manchester w Wielkiej Brytanii zostali nagrodzeni Nagroda Nobla.

W trakcie wystąpienia postaram się zaprezentować własności grafenu poprzez pryzmat eksperymentów dowodzących jego unikatowych własności. Przedstawię też aktualny stan badan prowadzonych w Warszawie nad grafenem epitaksjalnym na podłożach z węglika krzemu.

2010-10-04 (Poniedziałek)
Zapraszamy do Sali Dużej Doświadczalnej, ul. Hoża 69 o godzinie 16:30  Calendar icon
prof. dr hab. Bogdan Mielnik (IFT UW oraz Departamento de Fisica, Cinvestav, Mexico)

Podstawy mechaniki kwantowej: prawdy, półprawdy, pytania

Współczesne teorie kwantowe zrodziły się w toku trudnych polemik i nawracających wątpliwości. Czy warto zachować je w pamięci? Mój mini-wykład będzie przeglądem niektórych pytań, na które odpowiedź znamy, innych, które pozostały otwarte, innych jeszcze, których wolimy nie zadawać.

  • Dlaczego wierzymy w istnienie kwantów energii? Czy ich teoria musi być indeterministyczna?
  • Czy funkcja falowa opisuje pojedyncza cząstkę? Czy redukcja pakietu falowego jest prawdą, czy fikcją?
  • Czy ma miejsce zjawisko teleportacji w doświadczeniach typu Einstein-Podolsky-Rosen?
  • Czy pojedynczy foton może wykryć bombę w odległości tysiąca km?
  • Czy nasze drzewo wiadomości dobrego i złego jest obiektywne?
Wersja desktopowa Stopka redakcyjna