Seminarium Zakładu Fizyki Litosfery
2006/2007 | 2007/2008 | 2008/2009 | 2009/2010 | 2010/2011 | 2011/2012 | 2012/2013 | 2013/2014 | 2014/2015 | 2015/2016 | 2016/2017 | 2017/2018 | 2018/2019 | 2019/2020 | 2020/2021 | 2021/2022 | 2022/2023 | 2023/2024 | 2024/2025 | Strona własna seminarium
2019-06-14 (Piątek)
dr Simone Lepore, prof. Marek Grad (IGF FUW)
Relation between sea waves activity and wavefield of the ambient noise recorded in northern Poland
Ambient noise was recorded from July 2013 to September 2016 at the “13 BB star” array located in northern Poland. The array geometry enables to assemble the propagation features of the low‑frequency surface waves constituting the noise wavefield regardless of their azimuth. In this study we apply two techniques to the recorded noise, namely the power spectral density (PSD) and the frequency‑domain beam‑forming (BF). Analysis of sea wave activity from the forecast model and noise wavefield show that the sources of primary microseisms (PM) are the strong ocean waves hitting the coastlines, while the secondary microseisms (SM) are generated in the open sea. For what concerns the North Indian Ocean, primary and secondary microseisms are clearly visible only in the case of land depressions and tropical cyclones. Referring to Atlantic Ocean, primary and secondary microseisms are clearly visible for all the occurred storms, as they hit the coastlines rather close to the array.
2019-06-07 (Piątek)
Helena Ciechowska, Aleksandra Fronczak, Maciej Karasewicz, Klaudia Mocek, Mikołaj Zawadzki (studenci Wydziału Fizyki UW, Warszawa)
Erupcje Krakatau - Deklinacja magnetyczna w Gdańsku – Bolid nad Polską
W ramach seminarium nasi studenci przedstawią swoje prace licencjackie i projekt studencki. Będą one dotyczyć: (a) erupcji wulkanu Krakatau i fal tsunami, (b) historycznych pomiarów Heweliusza deklinacji magnetycznej, oraz (c) lokalizacji eksplozji bolidu nad Polską w dniu 31 października 2015.
2019-05-31 (Piątek)
prof. dr hab. Jacek Leliwa-Kopystyński, dr Ireneusz Włodarczyk (Instytut Geofizyki Wydział Fizyki UW; Obserwatorium Astronomiczne, Chorzów)
Masses of non-observed "tails" of the asteroid families
Masses of non-observed "tails" of the asteroid families
(Prezentacja po polsku) Selection of some Asteroid Families (AFs) from the data set containing more than 400000 numbered asteroids was the first step of this work. Hierarchical Clustering Method (HCM) of selection was applied. A full set of the N Asteroid Family Members (AFMs) of the considered family was ranged according to their masse (the density is assumed to be known). Next, the formula for asteroid mass distribution dn = Bm-γ dm was fitted in several intervals (n1, n2) where 1 < n1 < n2 < N’ < N. It was found, that the both parameters (B, γ) decreases when the interval (n1, n2) shifts to the larger numbers. This trend holds for all AFs considered. Basing of this we extrapolated mass distribution of each AF up to indefinitely small masses. This extrapolation allowed us to calculate the masses of the ‘tails’ composed of small asteroids. Of them most are non-observable. In consequence the masses of the whole AFs (including non-observed asteroids) are calculated. The latter are the lower limits of mass of the Parent Bodies (PBs) from which the families has been formed following an impact. Families considered in this work are 4 Vesta (0.0008), 221 Eos (0.7), 15 Eunomia (0.08), 20 Massalia (0.1), 24 Themis (0.6), 158 Koronis (0.95), and 3815 Konig (0.89). The figures in brackets denotes approximate values of the fraction f of primary mass MPB lost from the PB after an impact. Of these values considerable parts are the masses of the non-observed tails.
2019-05-24 (Piątek)
dr Łukasz Rudziński (Zakład Sejsmologii, Instytut Geofizyki PAN, Warszawa)
Sejsmiczność Legnicko Głogowskiego Okręgu Miedziowego – zastosowanie kompleksowego monitoringu sejsmologicznego do analizy silnych wstrząsów w kopalniach miedzi (kontynuacja)
Sejsmiczność Legnicko Głogowskiego Zagłębia Miedziowego (LGOM) związana jest bezpośrednio z działalnością górniczą w zagłębiu. Każdego roku w LGOM rejestrowanych jest ponad 1000 zjawisk sejsmicznych o magnitudach powyżej M1.0. Część z nich jest nie tylko silnie odczuwalna na powierzchni przez okolicznych mieszkańców lecz przede wszystkim skutkuje tąpnięciami i zniszczeniami w wyrobiskach. Towarzyszą temu nierzadko wypadki masowe w tym śmiertelne. Dla lepszego poznania natury silnych wstrząsów z LGOM możemy zastosować różne sieci sejsmiczne położone w różnych odległościach od źródeł wstrząsów. Pozwala to na kompleksową analizę mechanizmów tego rodzaju zjawisk. W prezentacji oprócz informacji dotyczących rodzajów monitoringu, przedstawione zostaną wspólne cechy mechanizmów dla kilku ostatnich tąpnięć z Zakładu Górniczego Rudna w Polkowicach.
2019-05-17 (Piątek)
prof. dr hab. Leszek Czechowski (IGF FUW)
Enceladus i proto-Enceladus: przeszła, teraźniejsza i przyszła aktywność
Enceladus, satelita Saturna, jest najmniejszym ciałem w Układzie Słonecznym, które wykazuje aktywność endogeniczną. Obserwujemy tam różnorodną działalność wulkaniczną i tektoniczną, w tym ruch płyt litosfery. Przedstawiamy hipotezy dotyczące przeszłej i przyszłej aktywności satelity i jej znaczeniu dla samego Enceladusa i dla układu Saturna.
2019-04-26 (Piątek)
mgr Patryk Iwanek (Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego)
470 kilometrów Polski za Neptunem. Tajemnicza słowiańska bogini Dziewanna w Układzie Słonecznym
W 2010 roku astronomowie z Uniwersytetu Warszawskiego odkryli planetoidę 2010 EK139, która w ubiegłym roku decyzją Minor Planet Center otrzymała nazwę "Dziewanna" na cześć słowiańskiej bogini dzikiej przyrody, roślinności i życia. Odkrycia dokonano za pomocą polskiego teleskopu należącego do projektu OGLE, mieszczącego się w obserwatorium Las Campanas w Chile. Podczas prezentacji opowiem o projekcie OGLE, w ramach którego polscy astronomowie od prawie trzech dekad obserwują południowe niebo, każdej nocy mierząc jasność miliarda gwiazd. Przedstawię kierunki badań prowadzonych w ramach projektu oraz zaprezentuję najnowsze odkrycia, w tym odkrycie transneptunowej planetoidy "Dziewanna".
2019-04-12 (Piątek)
lic. Jan Kotlarz, dr Natalia Zalewska
Symulacje numeryczne procesów kriowulkanicznych jako narzędzie projektowania kamery wielospektralnej w misji Enceladus Orbiter
Procesy kriowulkaniczne występujące na południowej półkuli Enceladusa, księżyca Saturna, są źródłem pióropuszy złożonych z kryształków lodu wodnego, pary wodnej, metanu i dwutlenku węgla. Przelatująca przez pióropusze sonda Cassini dostarczyła informacje zarówno o ich składzie chemicznym jak i o zróżnicowaniu gęstości i prędkości w poszczególnych ich częściach. Celem prowadzonej w Instytucie Lotnictwa pracy jest wykonanie kinetycznego modelu numerycznego (typu Particle In Cell) pióropuszy oraz zbadanie za jego pomocą czy skład chemiczny i gęstość poszczególnych składowych areozoli można określić na podstawie zdjęć wielospektralnych wykonanych kamerą o charakterystyce określonej w koncepcji sondy Enceladus Orbiter. W badaniach wykorzystywana jest kamera wielospektralna Quercus 6 w zakresie światła widzialnego i bliskiej podczerwieni. W wyniku pracy określone zostaną parametry brzegowe dla których taka detekcja będzie możliwa.
2019-04-05 (Piątek)
dr hab. Konrad Kossacki (IGF FUW)
Zsuwanie piasku z lodowego stoku o nachyleniu poniżej kąta zsypu
Problem dotyczy pomiarów w warunkach próżniowych, ale nie wysokiej próżni. Może to odpowiadać powierzchniom komet, ale także lodowych księżyców, może także asteroidów.
2019-03-29 (Piątek)
dr Marcin Wesołowski (Wydział Matematyczno–Przyrodniczy Uniwersytetu Rzeszowskiego, Centrum Innowacji i Transferu Wiedzy Techniczno–Przyrodniczej Uniwersytetu Rzeszowskiego)
O migracji pyłów i ziaren lodowych na powierzchni wirującego jądra komety
W pracy omówiono zjawisko migracji pyłu i ziaren lodu w różnych jego aspektach. Proces ten jest konsekwencją wzajemnego oddziaływania pomiędzy trzema siłami, które są styczne do powierzchni jądra. W rozważaniach zostały uwzględnione następujące siły: siła grawitacji pochodząca od jądra komety, siła tarcia, a także siła odśrodkowa wynikająca z faktu, że jądro komety wiruje względem osi przechodzącej przez środek jego masy. W rezultacie ziarno z pośrednich szerokości kometo-centrycznych migruje w kierunku równika, natomiast ziarna, które znajdują się bliżej biegunów lub w pasie równikowym pozostają praktycznie nieruchome. Dodatkowo wykazane zostało, że ziarno kometarne, które migruje po powierzchni jądra może zostać wyrzucone w przestrzeń kosmiczną wskutek intensywnej sublimacji lodu wodnego. Analiza, która została wykonana obejmuje trzy różne kształty jądra komety: kulę, spłaszczoną elipsoidę obrotową oraz wydłużoną elipsoidę obrotową. Wykazano, że z powodu migracji pyłu na powierzchni jądra komety, niezależnie od przyjętego kształtu, można wyróżnić trzy typy obszarów: czapy polarne, pasy o średniej długości i pasy równikowe, których rozmiary mogą się znacznie różnić. Rozmiary te zależą w głównej mierze od kształtu jądra komety. Oceniono także skalę czasową migracji ziaren kometarnych dla poszczególnych kształtów jąder kometarnych. Jednym z kluczowych wniosków wynikających z przeprowadzonej analizy jest to, że migracja pyłu i małych fragmentów materii kometarnej może przemawiać na rzecz wyjaśnienia niedawno odkrytej redystrybucji cząstek na powierzchni komety 67P/Churyumov-Gerasimenko. Dodatkowo migracja ziaren może być odpowiedzialna za aktywność komety w aspekcie jej wybuchów.
2019-03-22 (Piątek)
dr Piotr Witek (Centrum Badań Kosmicznych PAN, Warszawa)
Poszukiwanie metanu na Marsie
Metan jest śladowym gazem, którego obecność w atmosferze Marsa stała się przedmiotem burzliwych dyskusji. W ramach seminarium opowiem o ważnych przypadkach wykrycia i niewykrycia metanu, jego źródłach i możliwych przyczynach szybkiego zaniku. Opowiem także, jakie znaczenie dla tych badań mają pomiary i obserwacje trwającej misji ExoMars Trace Gas Orbiter, w której udział ma Centrum Badań Kosmicznych PAN.
2019-03-15 (Piątek)
dr Łukasz Rudziński (Zakład Sejsmologii, Instytut Geofizyki PAN, Warszawa)
Sejsmiczność Legnicko Głogowskiego Okręgu Miedziowego – zastosowanie kompleksowego monitoringu sejsmologicznego do analizy silnych wstrząsów w kopalniach miedzi
Sejsmiczność Legnicko Głogowskiego Zagłębia Miedziowego (LGOM) związana jest bezpośrednio z działalnością górniczą w zagłębiu. Każdego roku w LGOM rejestrowanych jest ponad 1000 zjawisk sejsmicznych o magnitudach powyżej M1.0. Część z nich jest nie tylko silnie odczuwalna na powierzchni przez okolicznych mieszkańców lecz przede wszystkim skutkuje tąpnięciami i zniszczeniami w wyrobiskach. Towarzyszą temu nierzadko wypadki masowe w tym śmiertelne. Dla lepszego poznania natury silnych wstrząsów z LGOM możemy zastosować różne sieci sejsmiczne położone w różnych odległościach od źródeł wstrząsów. Pozwala to na kompleksową analizę mechanizmów tego rodzaju zjawisk. W prezentacji oprócz informacji dotyczących rodzajów monitoringu, przedstawione zostaną wspólne cechy mechanizmów dla kilku ostatnich tąpnięć z Zakładu Górniczego Rudna w Polkowicach.
2019-03-08 (Piątek)
dr hab. Marek Kaczorowski, mgr Marcin Rudnicki, mgr inż. Ryszard Zdunek, mgr Roman Wronowski, dr inż. Damian Kasza
Aktywność kinematyczna górotworu Depresji Świebodzic, a rozkład czasowy silnych zdarzeń sejsmicznych w Monoklinie Przedsudeckiej, Niecce Górnośląskiej oraz Masywie Czeskim z wyszczególnieniem zdarzeń sejsmicznych o skutkach tragicznych
Pierwsze obserwacje współczesnej aktywności tektonicznej Depresji Świebodzic dostarczyły kwarcowe wahadła horyzontalne. Od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku w Laboratorium Geodynamicznym w Książu w nieregularnych odstępach czasu rejestrowano duże zmiany azymutów równowagi wahadeł. Okresy zmian azymutów wahadeł nie korelowały się ze zjawiskami meteorologicznymi, a fazy kompensacyjne wykluczały proces grawitacyjnego rozpływania się górotworu. Przyjęto tezę, że zmiany azymutów równowagi wahadeł są rezultatem tektonicznych nachyleń górotworu. Wieloletnie obserwacje pozwoliły na wyznaczenie charakterystyk czasowych i amplitudowych aktywności tektonicznej. Okresy aktywności tektonicznej trwają na ogół od kilku dni do dwóch tygodni i rozdzielone są okresami niskiej aktywności lub jej braku. W czasie trwania zjawiska amplituda deformacji osiąga wartość kilkudziesięciu amplitud pływowych. Wymienione charakterystyki efektów tektonicznych oraz ich zdarzeniowość zostały potwierdzone przez klinometry hydrostatyczne zbudowane na początku obecnego stulecia, które oprócz efektów nachyleniowych rejestrują ruchy pionowe bloków skalnych, na których znajduje się układ hydrodynamiczny instrumentów. Silne zuskokowanie masywu Depresji Świebodzic daje dużą swobodę przemieszczeń bloków skalnych i bez wstrząsowe rozładowywania się naprężeń tektonicznych (brak aktywności sejsmicznej w Depresji Świebodzic). System pomiarowy laboratorium pozwala na rejestrację przemieszczeń bloków skalnych z dokładnością mikrometryczną. Rozdzielone uskokami bloki skalne, w połączeniu z układem pomiarowym laboratorium stanowią naturalny detektor aktywności tektonicznej, umożliwiający wyznaczenie funkcji aktywności tektonicznej górotworu i jej pochodnych. Porównanie przebiegu funkcji aktywności tektonicznej z aktywnością sejsmiczną obszarów górniczych Monokliny Przedsudeckiej, Niecki Górnośląskiej oraz Masywu Czeskiego wskazuje, że silne wstrząsy sejsmiczne (M>3) występują w Monoklinie tylko w określonych fazach aktywności kinematycznej górotworu Depresji Świebodzic. Fakt ten uzasadnia tezę, że wielkoskalowe i w dużym stopniu jednorodne pole sił tektonicznych obejmuje jednocześnie obie wymienione jednostki geologiczne. Badania związków czasowych pomiędzy wskazaniami instrumentów w Książu, a zdarzeniami sejsmicznymi w Monoklinie Przedsudeckiej mogą mieć praktyczne zastosowanie w ocenie chwilowego poziomu zagrożenia sejsmicznego w obszarach wydobywczych.
2019-03-01 (Piątek)
mgr Agnieszka Płonka
Możliwość określenia struktury gęstości metodą inwersji pełnej formy falowej - przypadek dla Półwyspu Iberyjskiego
W dobie superkomputerów sejsmogram jest nam w stanie dostarczyć coraz więcej informacji o strukturze Ziemi. Dynamicznie rozwijające się metody inwersji pełnej formy falowej mogą umożliwić nam niezależne określenie parametrów, które uprzednio znaliśmy tylko w sposób pośredni - na przykład gęstości. Pokrótce scharakteryzuję, jaki jest wpływ regionalnych niejednorodności gęstości na zapis sejsmiczny, oraz do jakiego stopnia jest możliwe określenie gęstości niezależnie od prędkości. Pokażę uzyskany poprzez inwersję pełnej formy falowej regionalny model Półwyspu Iberyjskiego i użyję analizy składowych pryncypialnych w celu określenia, na ile niezależnie możemy znać jej rozkład.
2019-01-25 (Piątek)
dr hab. Piotr Środa, mgr inż. Monika Dec, mgr Julia Rewers (Instytut Geofizyki PAN, Warszawa)
Pasywny eksperyment sejsmiczny w Sudetach
W 2017 roku na obszarze Sudetów i przedgórza sudeckiego rozmieszczono 23 szerokopasmowe aparatury sejsmiczne. Celem eksperymentu są badania anizotropii i struktury górnego płaszcza w tym rejonie. Przedstawione zostaną założenia eksperymentu i uzyskane do tej pory dane sejsmiczne.
2019-01-18 (Piątek)
dr Mateusz Moskalik (Instytut Geofizyki PAN, Warszawa)
Zakład Badań Polarnych i ... MORSKICH Instytutu Geofizyki PAN - nowa perspektywa i znaczenie badań fiordów polarnych
Badania polarne dotychczas realizowane przez Instytut Geofizyki PAN w znacznej części, poza analizą pól geofizycznych, skupiały się na badaniach środowiska lądowego i lodowców. Prace dotyczące części morskiej realizowano głównie w latach 80-tych poprzez badania sejsmoakustyczne. Ponowne włączenie badań fiordów do prac realizowanych przez IGF PAN nastąpiło po 2012 roku. Rozpoczęto szeroką współpracę z ośrodkami krajowymi i zagranicznymi, rozbudowano infrastrukturę badawczą oraz rozpoczęto tworzenie interdyscyplinarnego zespołu naukowego. W ramach seminarium zaprezentowane są aktualne możliwości i realizowane kierunki badawcze wraz z prezentacją wyników prac naukowych ostatnich lat.
2019-01-11 (Piątek)
mgr inż. Dariusz Wójcik, dr hab. Wojciech Czuba, dr hab. Tomasz Janik (Instytut Geofizyki PAN, Warszawa)
Badania sejsmiczne struktury litosfery w rejonie podmorskiej góry Logachev'a w rejonie Grzbietu Knipowicza (Grzbiet Śródatlantycki) metodami aktywnymi
Dla lepszego rozpoznania struktury litosfery pod ultra-wolno rozszerzającymi się grzbietem śródoceanicznymi (< 20 mm/rok) w ramach pasywnego projektu KNIPAS przeprowadzono również eksperyment sejsmiczny z użyciem źródeł aktywnych (Knipovich Ridge passive seismic experiment). Obszar badań znajduje się na SW od Spitsbergenu na wodach Morza Grenlandzkiego. Pięć profili sejsmicznych o łącznej długości 320 km zostało wykonanych we wrześniu 2017 roku we współpracy z Alfred Wegener Institute z wykorzystaniem oceanicznych sejsmometrów dennych (OBS) oraz niemieckiego statku badawczego RV Maria S. Merian z systemem gun-ów na pokładzie. Siatka profili została zaprojektowana tak aby jej centrum znajdowało się nad podwodną górą Logachev’a. Zebrane dane pozwoliły na określenie struktury skorupy ziemskiej w tym rejonie do głębokości około 10 km. Do procesu modelowania sejsmicznego 2D wykorzystano dane z OBS leżących najbliżej profili. Struktura skorupy ziemskiej została określona na podstawie fal P z wykorzystaniem podejścia iteratywnego (trial-and-error modeling). Wynikiem są dwuwymiarowe modele pokazujące rozkład pola prędkości oraz granic wzdłuż profili.
2018-12-14 (Piątek)
Dr hab. Paweł Wiejaczce (Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej - Państwowy Instytut Badawczy, Ośrodek Technicznej Kontroli Zapór w Katowicach - Państwowy Instytut Badawczy, Sekcja w Legionowie)
Metody geofizyczne w badaniach wałów przeciwpowodziowych w Polsce
Przedstawione są metody geofizyczne, co do których badano możliwość ich zastosowania w celu oceny stanu technicznego obwałowań przeciwpowodziowych. Oceniono przydatność tych metod tak pod względem uzyskiwanych wyników jak pod względem praktycznym możliwości technicznych ich zastosowania. Spośród rozważanych metod, jako metodę podstawową wybrano metodę konduktometryczną. Sporządzono pakiet oprogramowania do opracowania i wizualizacji wyników pomiarów konduktometrycznych. Metodę konduk-tometryczną zastosowano do badania wałów przeciwpowodziowych w ramach ich pięcio-letniej kontroli stanu technicznego. Oceniono skuteczność metody i omówiono plany dalszego prowadzenia badań geofizycznych wałów przeciwpowodziowych w przyszłości.
2018-12-07 (Piątek)
Mgr Kajetan Chrapkiewicz, dr Michele Paulatto, prof. Joanna Morgan, PROTEUS team
Santorini uchodzi za jeden z najniebezpieczniejszych europejskich wulkanów, a modele jego wnętrza mają dostarczyć wskazówek dotyczących nie tylko przyszłych erupcji, ale i fundamentalnych procesów geologicznych takich jak powstawanie skorupy kontynentalne
Santorini uchodzi za jeden z najniebezpieczniejszych europejskich wulkanów, a modele jego wnętrza mają dostarczyć wskazówek dotyczących nie tylko przyszłych erupcji, ale i fundamentalnych procesów geologicznych takich jak powstawanie skorupy kontynentalnej. W wystąpieniu opiszę badania jego struktury przy użyciu inwersji pełnego pola falowego (ang. full-waveform inversion), techniki opartej na optymalizacji rozwiązań równania falowego w skomplikowanych ośrodkach, wymagającej kosztownej akwizycji danych oraz dużych zasobów obliczeniowych.
2018-11-30 (Piątek)
prof. dr hab. Marek Grad (IGF FUW)
Płyta podolska, saksońska, bałtycka i ewolucja poglądów na brzeg kratonu
Europa Centralna jest obszarem na którym spotykają się trzy wielkie w skali kontynentalnej jednostki tektoniczne: prekambryjski kraton Europy Wschodniej, waryscyjska platforma Europy Zachodniej i najmłodszy, orogen alpejski – Karpaty. Referencyjną strukturą w Europie Centralnej jest ostra krawędź kratonu Europy Wschodniej. Na obszarze Polski południowo-zachodniej wyznacza ją strefa Teisseyre'a-Tornquista (TTZ), która na północy kontynuuje się jako strefa Sorgenfreia-Tornquista (STZ). W trakcie seminarium przedstawiony będzie rys historyczny dotyczący badań tej strefy na przełomie XIX i XX wieku: A. Alth (1881), W. Teisseyre (1893, 1903), A. Schück (1899, 1902), W. Deecke (1906), A. Tornquist (1908, 1910, 1913). Współczesny obraz zilustrowany będzie strukturą skorupy ziemskiej, mapą głębokości granicy Moho, oraz mapami grawitacyjnymi, magnetycznymi i strumienia ciepła.
2018-11-23 (Piątek)
Dr Maciej Łoziński, dr Piotr Ziółkowski, prof. Anna Wysocka (Wydział Geologii, Uniwersytet Warszawski)
Anizotropia podatności magnetycznej w badaniach geologicznych i mikrostrukturalnych
Badania anizotropii podatności magnetycznej (ang. anisotropy of magnetic susceptibility, AMS) skał osadowych od kilku dziesięcioleci stanowią uznaną metodę w geologii, pozwalająca m.in. na odtworzenie kierunków paleonaprężeń czy kierunków przepływu. Jednak mimo sukcesów metody wciąż nie wyjaśniono dostatecznie sposobu i dynamiki nabywania anizotropii. Problematyka badań AMS zostanie przedstawiona na przykładzie własnej pracy doktorskiej z obszaru niecki orawskiej.
2018-11-16 (Piątek)
Mgr Agata Bury, dr hab. Krzysztof Mizerski (Instytut Geofizyki PAN, Warszawa)
Analiza zaburzeń pola magnetycznego Ziemi widocznych w danych pomiarowych
Na seminarium zostanie przedstawiona analiza danych geomagnetycznych ze 150 stacji rozmieszczonych na całym świecie, a także danych pozyskanych z globalnych modeli pola magnetycznego Ziemi. W celu wyodrębnienia występujących oscylacji została zastosowana analiza fourierowska oraz spherical harmonics analysis. Przedstawione zostaną wyniki przestrzennej analizy wyodrębnionych oscylacji oraz zmiany ziemskiego dipola widoczne w ostatnich latach.
2018-11-09 (Piątek)
Mgr Justyna Śliwińska, prof. Marcin Barlik, dr Tomasz Olszak (Centrum Badań Kosmicznych PAN i Katedra Geodezji i Astronomii Geodezyjnej, Wydział Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej)
Analiza dokładności statycznych globalnych modeli geopotencjału z misji satelitarnych CHAMP, GRACE i GOCE dla obszaru Polski
Globalne Modele Geopotencjału (ang. GGM – Global Geopotential Model), opracowywane na podstawie satelitarnych obserwacji zmian pola siły ciężkości Ziemi, wykorzystywane są w wielu zagadnieniach współczesnej geodezji. Modele te są zróżnicowane pod względem rozdzielczości przestrzennej, jak również w zakresie długości i typu danych, które posłużyły do opracowania modelu. Podczas gdy pierwsze z modeli geopotencjału oparte były o obserwacje wyłącznie naziemne, współczesne, wysokorozdzielcze modele zostały opracowane w wyniku integracji danych z jednej lub kilku misji satelitarnych z obserwacjami innego typu (naziemne pomiary grawimetryczne, altimetria satelitarna).Obecnie, bardzo istotnym problemem w wielu zadaniach geodezyjnych jest wybór odpowiedniego modelu geopotencjału, który to powinien być oparty o ocenę dokładności GGM na danym obszarze opracowania. Celem niniejszej prezentacji jest porównanie i walidacja wybranych modeli pola siły ciężkości z misji satelitarnych CHAMP, GRACE i GOCE z naziemnymi obserwacjami grawimetrycznymi dla obszaru Polski. Przedmiotem walidacji są tutaj 22 wybrane modele geopotencjału, zaś ocena ich dokładności została oparta o porównanie grawimetrycznych anomalii Bouguera. Jako dane referencyjne w procesie walidacji modeli posłużyły zaobserwowane wartości przyspieszenia ziemskiego na punktach rozmieszczonych na terenie całego kraju. Analizy przeprowadzone zostały zarówno dla całego obszaru Polski, jak również osobno dla rejonu Tatr. W pracy zaprezentowany zostanie także wpływ stopnia modelu geopotencjału na otrzymane wartości anomalii Bouguera oraz dokładność samego modelu.
2018-10-19 (Piątek)
Dr. Walyeldeen Godah (nstitute of Geodesy and Cartography, Centre of Geodesy and Geodynamics, Warsaw)
On the determination, analysis and modelling of temporal variations of gravity/mass functionals from GRACE/GRACE-FO satellite missions
The determination, analysis and modelling of temporal mass variations within the Earth system are one of the main scientific objectives in the Earth science-related disciplines. The Gravity Recovery and Climate Experiment (GRACE) satellite mission, launched in March 2002, with its pioneering observation technology provides valuable data for the determination of temporal variations of gravity/mass functionals (TVGMFs). The GRACE satellite mission was operated for three times longer than its initial planned duration. In October 2017, GRACE satellites ran out of fuel, and the mission was terminated. However, it emphasizes the need for the GRACE Follow-On (GRACE-FO) satellite mission, which has been launched on 22nd May 2018, for a long-term sustainable information on TVGMFs. The main aim of this presentation is to discuss the determination, analysis and modelling of TVGMFs from GRACE/GRACE-FO satellite missions. It is also devoted to demonstrate TVGMFs results obtained over the area of Poland.
2018-10-12 (Piątek)
Dr. Marina Ishchenko (Main Astronomical Observatory of National Academy of Sciences of Ukraine)
Crustal strain calculation and analysis for Poland area using CEGRN Network
he crustal strain deformation provides a description of geodynamic processes such as intensity of ground surface deformation, as well as fault strain accumulation. These parameters are important for study and monitoring of different geodynamic processes such as anthropogenic deformation, seismic hazard assessment, geological processes, etc. Within this research the strain ellipse, rotation, maximum shear strain and area strain can be obtained using GNSS velocity values from CEGRN Network for Poland area. Comparison of the strain rates with the geological structure and fault types can also be performed.
2018-10-05 (Piątek)
Dr. Simone Lepore, prof. Marek Grad (IGF UW)
Analysis of the primary and secondary microseisms in the wavefield of the ambient noise recorded in northern Poland
Seasonal changes of the primary and secondary microseisms were analysed in the wavefield of the ambient noise recorded during the entire 2014 at the “13 BB star” array located in northern Poland, composed of thirteen, symmetrically arranged, broadband seismic stations. To that, spectral analysis, seismic interferometry, surface scalar wind speed distribution, as well as beamforming, were used. Spectral analysis allowed to observe that a splitting of the secondary microseism peak was present in winter and autumn, and that the primary microseism peak was visible in spring, summer and autumn. Using seismic interferometry, the long term characteristics of the noise wavefield were recognised. The seasonal variations of the secondary microseism source were described by means of the analysis of the surface scalar wind speed for each month. The splitting of the secondary peak was attributed to the interaction of a strong wind blowing from the North Sea with a weak wind blowing from the Baltic Sea. The seasonal variations of the primary microseism peak were characterised through the frequency domain beamforming. The peak was identified during spring, summer, and autumn, when the generated wavefield was coming from the Baltic Sea. The velocity of the wavefield was evaluated within the 2.0-5.0 km/s range. The described mechanism of generation of the microseisms, based on the interaction of the nearby winds, was found to be consistent with the models reported in the literature.